les approbations

Samen met alle diabetes hulpverleners gaan we voor samen gedragen en onderbouwde educatie om te komen tot een steeds betere outcome voor onze patiënten wat voor hen ook de QOL doet toenemen. Goede richtlijnen zijn hiervoor ontegensprekelijk noodzakelijk.

Als educator in de conventie en in de eerstelijnszorg moedig en adviseer de patiënten om steeds een nieuwe naald te gebruiken . Je krijgt dan te horen " maar dat hebben ze nog nooit gezegd " dus is het aan ons om het steeds te blijven herhalen met een glimlach.

Deze richtlijnen zijn een belangrijk hulpmiddel om op een uniforme manier de insulinetechniek aan te leren bij onze diabetespatiënten. Een foute insulinetechniek ligt immers vaak aan de basis van een diabetesontregeling.

Ons zorglandschap wordt gekenmerkt door degelijk opgeleide, goed bedoelende en hardwerkende verpleegkundigen die met hun hoofd, hun hart en hun handen het leed en de noden van hun patiënten willen lenigen en verzachten en, waar mogelijk, voorkomen. Om patiënten op een kwaliteitsvolle manier te kunnen behandelen, begeleiden en ondersteunen moet onze zorg de nieuwste inzichten volgen. We dienen ons dus voortdurend bij te scholen om zo de meest actuele wetenschappelijke kennis toe te kunnen passen in de dagelijkse praktijk. We zijn dan ook blij met de vernieuwde richtlijnen ‘Injectietechniek voor insulinetoediening’ waarop onze thuisverpleegkundigen en diabetesverpleegkundigen zich kunnen baseren! Bedankt dat we vanuit onze praktijkervaringen ook een bijdrage hebben mogen en kunnen leveren aan de consensusvergadering hieromtrent!

Als docent bachelor verpleegkunde, coördinator van het postgraduaat diabeteseducator en als diabeteseducator vind ik het enorm belangrijk om de juiste inspuittechniek voor insuline aan te leren aan het zorgpersoneel en patiënten. Als verpleegkundige en diabeteseducator ben je namelijk een rolmodel voor de patiënten, waardoor ze jou gedrag kopiëren. Het is dan ook belangrijk om een éénduidige en evidence based techniek te hebben om de insuline toedienen. Daarnaast is het voor de patiënt enkel gunstiger in zijn of haar diabetesregeling om deze techniek correct toe te passen.

Deze richtlijn is voor mij heel belangrijk om aan te tonen dat er ook op vlak van het toedienen van inspuitingen, evoluties zijn - evidence based en wetenschappelijk onderbouwd. Het belangrijkste is dat nu, voor eens en altijd - en dit zowel van de nulde lijn (mantelzorgers) over de eerstelijn (thuis), de tweedelijn (ZH), als de derdelijn (supergespecialiseerd) - de insuline toediening op dezelfde manier kan en zou moeten gebeuren. Naar de patiënt heel belangrijk, dat alle gezondheidszorgverstrekkers met dezelfde richtlijn werken en er een degelijke onderbouwing is, zodat iedereen dezelfde richtlijn moet volgen. ‘Ik wist het niet’ gaat nu echt niet meer op…

Het hebben van richtlijnen is essentieel omdat het bij diabetesontregeling belangrijk is eerst naar de injectietechniek te kijken vooraleer de insulinedosissen aan te passen. Een taak weggelegd voor de diabetesverpleegkundige.

Blij dat ik mijn steentje kon bijdragen, mij goed bewust dat “verandering van gewoonte” tijd en geduld vraagt. Oproep tot alle educatoren die ik mocht opleiden: ”overtuigd de persoon met DM om samen iets te proberen nl. drie weken bij elke injectie een nieuwe naald te gebruiken, bekijk dan samen de glycemiecurve, die zal stabieler zijn. Hij of zij zal overtuigd zijn dat zijn financiële inspanning hem gezondheidswinst & levenskwaliteit opbrengt! Doen!

Een juiste injectietechniek draagt bij tot een goede diabetescontrole. Het is dan ook belangrijk dat personen met diabetes hierover goed geëduceerd worden; zowel op het moment dat men leert injecteren, maar een regelmatige opfrissing is ook later zeer nuttig. Duidelijke richtlijnen zijn hiervoor een must.